Üşüyen Şiir

Gündüz geceye karışınca
Gökyüzü maviyi unutunca
Yarınlar karartılınca
Karanlıklar yutar beni

Yelkenler özgürce açılınca
Dalgalar haytaca dalgalanınca
Balıklar zamansız yakalanınca
Denizler tutar beni

Bahçeme yeni bir gül dikmeyince
Dalında bülbül ötmeyince
Yağmur buluta gizlenince
Efkârlar sarar beni

Şiirler umutlu yazılmayınca
Gözyaşları sevinçten akmayınca
Sevenler kavuşmayınca
Mevsimler boğar beni

Aşk parayla çakışınca
İhanetler yüreğe dolanınca
Kalplerde ayrılık şarkısı çalınınca
Nefesler sıkar beni

Sözcükler oradan oraya savrulunca
Yürek susup dil konuşunca
Konuşulması gerektiğinde susulunca
Suskunluklar bozar beni

Haklının hakkını vermeyince
Büyüğü saymaz küçüğü sevmeyince
Yetim malı yenilince
Günahlar yorar beni

Emekçi emeğinin karşılığını alamayınca
Kazançları yanlış cebe aktarılınca
Gözlerden yaş akıtılınca
Adaletsizlikler yıkar beni

Kuşlar kanatlarını çırpmayınca
Çocuklar mutlu olmayınca
Ülkemde çiçekler açmayınca
Kâbuslar yakar beni

Üfürükçüden medet umulunca
Yurdum malı yağmalanınca
Yüze maskeler takılınca
Ata'ma saygı unutulunca
Vefasızlık dağlar,
Yüreğim ağlar benim...