Üveyiklerine Sen Dolanan İntihar Güvercini

-Kanamaksa mevzu bahis,
Böyle yok yok bir Kızılırmak koynunca,
Mevzu;
En hasından bir intiharsa yaşamaya,
Şöyle yok yok bir parmak ucu ağıdınca,
Mevzu derin,

Su var/dı oraya doğru orası tek,
Orası,
Ora,
O,
Boğum boğum ağlar bir ikinci dünya güneşi tepesinde,
Güneş tek,

Vakit bir döşeme tozu idi,
Gıcırdardı büyükçe,
Fakat küçüktü vakit şekilsizdi,
Dardı girişi,
Biz geniş geniş dolmaya çabalardık,
İçeri yarıklarla dolu ağzından,

Netice itibari ile evler eğik,
Sokak lambaları Notre Dame'dan ısmarlama,
Caddeler canımı yakadursun,
Hiç hiç ellerimin,
Na Na bakışlarımın,
Varlık karşıtı izlerimin,
Katedraller usul usul çökerken kurşuni kalıntılarıma,

Ayna ayna kırık gece düzleminden ki düz diye bir şey ?
Ve hep kırılan da gecedir iki düğüm arası aynalarda,
Ye,
Yeni,
Yenil,
Yenilmek gecenin ışıldayan usturasına şakaklara inip duran,
Bin bin,

Boşluğu düş/ün bu,
Gökün falsosu var bu aralar günbozumlarında,
Hayale bir girdap-sesi çıkmayan,
Gırtlağı diğer ihanette yakıldı Ortaçağ günlerinde,
İşte ben korkarım sessizliğinden girdabın,
Ben işte korkarım bir de,
...
Bu üç noktadan,

Ayrık,
Tekil,
Üçüncü,
Şahıs,
Ayrık tekil üçüncü şahıs,
Belirsiz şairler sözlüğünde karşılığım,
Eksik olmasınlar,

Biz ki saf saf dualar okuduk,
Saf saf şiirlerin ardından ölmelere,
Çok çok en aza indirgerler tebessümleri dedik,
Az az çoğul zannederiz kendimizi diye ümit ettik,
Ne olsa daha beteri yok,
Ne olsa ötesi hiç teşrif etmedi,

Sunu

Üveyiklerine sen dolanan intihar güvercini,
Yaşamak mı ölmek mi köprüsü altından,
İçmeye devam et oluk oluk musalla mavisini.