Uyanış

Sondan Başa
Ruh A r ı n m a s ı...




şubatsonufırtınası
istanbulikibinoniki






ceza hükümsüzdür
u
y
a
n
ı
ş
an
'' göğüsleri günah sızlayan kadın
natüralist erkek ''




kanatları arasında
'' gök gözlü simsiyah iki meleğin ''
ruhum şah damarından kesilir
saliseler bulut gözlerimde n e v a
nefsin mertebesinde hesap dönencesi
z a m a n dudağımda kalan son durak
dinle ruhların pepug kuşlarına bulanmış ağıtlarını
vahaların kamburunda bin sinemayla
rahimden düşer c e n i n
kulak kesil sorguların yeryüzü sancılarına
darağacım repliklerime son v e d a
astım ruhumun prematürelliğini boğazıma
olmak olmamak arasında
sol sağ defterimde




ki tenim derisine kazımış şiar
dört kutsal kitabı yutar tenim
dervişleri deviririm beynimin kütüphanesine
ayinsiz kentlerin sarhoşluğunu utanç ve kirle yıkarım
kafatasım kırılır iki g ü n arası
tümör aynalar suretime meyil ederken
us'um k o m a
felç iner kemiklerim hareketsiz
vakit t a ş ı n m a
narsistçe içimin düşleri parçalanır




kiralık kalplerin manifestosunda
ve hangi asrı yakmak lazım
hangi yüzyılı öldürmek lazım
söyle şemsim




k a b r i m
tut içimdeki ağlayan çocuk sesimden
hâr çukuruna katil yüzleri atarım
bıçağın teriyle yüreğimi gömerim
metacarpellerim kopuk abdomenim delik deşik
azap arifesinde kaldırımları soyarım
tırnaklarımı geçiririm susmayan ironi yeryüzüne
istanbul g ü n a h saçlı kadın
taksimde dolaşan kalplere
yürüyüş şeytan üçgenine




her yer k a h p e
boyalı yüzler topuklu ayakkabılar
geziniyor aklımın manyaklığında
beyin ölü
ten günaha davetiye
akla güvenmeyen ceset tene
kurtlaşmış beyninden üfürür tohumlarını
ki ibrik ters bacaklı omurga
c e h e n n e m deccalin ibriğinde
maridin çocukları kahkahadalar
asırlık gayesinde
şeytan kollarda gezinirken




n e f e s i m tutuştu karanlık kuytularda
bin yaşında bir kız çocuğunu vurdular aç ruhlarıyla
tapınak tabularının kalleşçe yıkıldığını gördüm
göğün asılı kayıp çocuklar ülkesinde
n a n k ö r içmeyen kalbimi öldürdüler
ruhani aşikara gidişlerimde
yama yapılır mı ifal edilen siyahi iliğime
o yabancı ülkede kundaklanan yüzümü yırt
topla doğumumun cansız fragmanını ş e m s i m
topla rubailerin konvoy göreceliğinden




r u h y i y e n l a r a
dilin eteğinden doğdu
güneş b ü y ü y e gebe
kentim a m u n - r a
kas yanıklarımın iltihabını soldurdum
gecenin d ö l ü n d e n
yüreğinizin tabut gözlerine
kirpiklerimin sarmaşığından asın beni
köklerim diri mezar




b e k a r e t i n d e n
pakla beni çocukluğumun
ağlayışım s a d e c e kendime a n n e
şifresi kırılmış kalemimin kan ağlayışı
esrik harflerim l a h i t yolcusu kendi içimde
gülüşlere eyzün kalmış doğum günlerimi kefenledim
derime sinmiş g i y o t i n soluğum




'' boğulduğuma inansam çırpınmayacağım
Hiçbir imdat çığlığı kurtarmıyor beni ''




sükûtum paramparça şeddem mayın
affet n a b z ı m pimi çekilmiş bombayım
akciğerlerim yalancı soluklar içti
yüreğim savaş mağlubu
okçular ateş imgelerini fırlattılar
l â l a örsele derimi kılıçın keskiniğle
ötenazi örtüsünden firarlarımda
anarşist hücrelerim panik atak
ağır travma rituelim boş beşik
s
o
n
u
ç
kadrajda tuz bastım insanların dillerine




yol iz bilmeden tutulamayan kaçak ruh
sarkacında hıçkırıklarım
koruyucusunun
a
d
e
n









Sevgili Şimo
Kalbimle Kentine
Teşekkür Kuşları Yolladım...






Tülay Lâl
Lösev