Uyanış(günaydım)

Uyanış... Ama nasıl? Acıların içinden, acılara rağmen... Hayatın yalnızca onlardan ibaret olmadığını gösteren bir uyanış. Bir öteye bakış bu... Onlardan öteye, maddeden öteye, varlıktan öteye, insandan veya kuldan öteye... Ötelere kaçış bu. Zaman, mekan, boyut, varlık sıkarken ruhu; onlara dair olmayan, onlardan olmayana doğru bir kaçış bu... Bir bakış, bir kaçış, bir uyanış bu... Hayattan uyanış. Rüyanın iki boyutundan varlığın dört boyutuna açılan kapı uyanmak. Peki hayattan uyanırsak ne olur? Kaç boyuta ulaşır varlığımız? Kaçıncı boyuttayız? Kaç boyutluyuz sahi... Uyanış bu... Evet, gerçekten uyanış bu... Renklerin varlığını her yerde hissetmek, toprağın çamuru içinde baharın yeşermesini hissetmek, şerrin ardındaki hayrı hissetmek... Evet, uyanış bu... Derde bile tebessüm bu... Bir yorum değil yazdıklarım. Şairin fırçasının ruhumuzda bıraktığı izlerden ve renklerden ibaret cümleler bunlar... Tebrik ederiz. Hoş bir arayış olmuş, şiir olmamış, fazlası olmuş... Arayış olmuş...

uyandınmı uyandığını sanıyorsun mu yoksa uyumakmı iyi uyanık olanlar uyuyanları uyarmakla mükellef değil mi uyanacaksan eğer sağlam basmalısın yere bastığın yerlerde sevginin izi çıkmalı ses gelmeli seviyorum diye basışlarında tepeden tırnağa ayak uçlarında parmak uçlarına başın dik durmalı omuzlarının üstünde kaçların eş'e dosta hilal zalıma haine çatık olmalı ama uyandınmı artık bidaha o hüzünlü rüyaya dalmadan uyuyabilmelisin pekala sen uyandın mı..?

Hani bazı insanlar vardır, çok az konuşurlar, ama çok şey söylerler.

Sevgili şair sende öyle yapıyorsun.

Bu şiirde çok güzel.

Kendi kenmdine günaydın dilemek çok hoş durmuş.

Tebrikler.

Günaydınla başlayan yeni bir belirsizlik....

Günaydınla başlayan bize kalan değil mi ?