Uykumun Nikâhına
Sunu;
//sensizlik akrep gibi sokmuşken bedenimi
Panzehir diye aşkı yudumladım bir tanem
Çılgınca seviyorken kaybetme gafletimi
Yüce divanlar kurup sorguladım bir tanem//
Sana gizlenmiş bir gülüş dudağımda
Mısraları bölen iki kelime /hınzır sokulgan
Bir soluk izi özgür
Ses kesiği
Dudağımın repliği
Bul hadi bul işte...
Cellâdım olmadan korkum sessizliğine
Sen oyalan gök düşümde an içre
Sana lâl sözcükler aksın vecd ile çekinmeden
Bahtiyar baharların efsuni deyişlerinden...
Bak bana!
Bir sürgü düşüp
S/özüme kilit
Geceden gün getir sevgilim şavkınla
Kızıla çalmadan sen saklı yaşım...
Gör ki,
Gözlerinin ferinde yakamozları yudumlarken uykusuzluğum
Sen sustu bu kent benle yıldız yıldız
Adımlarken yüzünü kederin kesilen nefesi
Çoğaldım bir çığlık düş/ün/le bencile
Gör ki
Aşkının nöbetinde gözlerim ırgatbaşı karanlığının...
Sakın ola ellerimi yüreğinden alıp gitme sevgilim
Yaşarken yakanda güz bahçesi gözlerim...
Ah sevgilim...
Tüm sloganları heba edip ardına
Uyanma emri verip bu zenci mutluluğa/yoldaşlığınla
Şehrimin duvarlarına konan güvercin kanadıyla
Bizi karalayacak kavgamın gecesi iki kanat arası
Tenime suretin yansıyınca....
Parmak uçlarımla kapatıyorum hüznümü
Derken
Seni bana doğuruyor güneş / meşk ile içlenerek
Perçem düşüyor pembe /uykumun nikâhına
İçime sığmayan depremli bir gülüşle...
Ah... Ömrümün kışı
Şehrimin vaveylası...
Tut kederimin sen'inden
Dökül gece mavisi gözbebeğime
Düşümü kırma o en ince yerinden...
//Düşün ki alnıma müjde
Suskuma lades /aklımda/ adın.//
Kulaklarına iki kelimem bağban
Bir asma üzüm sevgilim
Bir bade mey içesin
Bak ki leblerimin avazı
Yaralı haykırışım
'Seni seviyorum '
Meltemim cefakârım...
Ah sevgilim
Ömrüm uğruna solsun
Yeter ki
'Mezarın gönlüm olsun'
//Güç yetmiyor engel çok gelinmiyor oraya
Sana varan yollarda geçit yok ki bir tanem
Düşmüş bulundum ya bir bu onulmaz yaraya
Derman görünen zehir öyle çok ki bir tanem//
Düşüne baş koyduğum ...Adını alnıma yazan adama ...14.cü yıl dönümümüzde sevgilerimle.
Bu şiire ve 'ses'e özel olarak bu gece şimdilik içimde demlenen bir mektubu paylaşarak raks etmek istiyorum.Ve suskunluğumun arkasına gizlenerek de kaçıyorum..
''Benim yalnızlığımı ve kendimi yalnız hissetmemin yalnızlıktan da kötü olduğunu anlayacak senden başka kimse yok. Ve sen de yoksun. Belki de hiç olmayacaksın. Sözcüklerden oluşturmaya çalıştığım bir köprüden sana ulaşmaya çalışacağım. Ve biliyor musun, sen bütün bunları okurken, ben yazdıklarımı şakacı gülüşlerimle reddedeceğim. Beni bir gün görürsen, gördüğünün bu satırları sana yazan ben olduğuma inanmayacaksın. Duyduğum aşkı, özlemi ve bunları duymaktan duyduğum korkuyu güvenli bir duruşun ardına saklanacağım. Yüzümde satırlarımdan bir iz aradığında, onlar orda olmayacak. Seni nasıl özlediğimi hiç işitmeyeceksin, sıradan bir 'Nasılsın' sözcüğü saklayacak o özleyişi. Ama bütün bunlar, bu sahte kibir, bu şakacı gülüş, bu sıradan 'Nasılsın' sözü, bu güvenli duruş, içimdeki sesi dindirmeyecek. Aralarında dolaştığım kalabalıklar içinde benim yalnızlığımı gören ve kendimi yalnız hissetmemin yalnızlıklardan da kötü olduğunu sezen bir tek sen varsın.
Şiir galiba böyle okunur.
Alkışlar benden
yazana da / yazdırana da tebrikler 👑
sıcacık bir şiirdi ...su gibi okundu
şiirde yorumda harikaydı
tebrikler hazal
sağlıkla kal
Düşüne baş koyduğum ...Adını alnıma yazan adama
👍👍👍👍👍👍👍👍👍 anlam ve manaya bakarmısın harikulade
nice böyle güzel dizelere sevdiklerinle
yüreğine sağlık