Uzak Çok Uzak Diyarların Adısın Çocuk ( Afrika )

biz kimiz.......
kimler nakşetti taştan yüreği içimizde
kör bakışlarda ölü nerhametler//
sağırdan sultanlar mısalıyiz

utanmak hangi yanımızda kaldı
ellerimiz uzanmayı unuturken

ahhhh be çocuk
gözlerinde ölüm söylersin,de
yazgı derler gidişine
gelmeği anlamadan
öğretirler yol almayı

bir bilsen çocuk aşımızı beğenmedik
sen ölürken açlıktan
yemekler döküldü soframızsda
artakalan yemekler

uzak çoook uzak diyarların
adısın çocuk
afrika ne felaketler söyler
ağlamaya kalmaz takatı anaların
dillerde figanı kimseler dumaz

aç ellerini ey karadan bahtlı çocuk
boş kalsada avuçların
gittiğin yere götür zülmünü insanlığın
sığmassın ahirete şikayetin

ey nefsine yenik düşmüş kul
aynalarda kendine küstüğün
zamanlar bekler seni
yarınların toprak kokar unutma

09 Ağustos 2011 354 şiiri var.
Beğenenler (5)

Henüz beğenen olmamış...

Yorumlar (9)
  • 13 yıl önce

    Sadece israf ettiğimiz ekmekle kimbilir kaç insanın açlığı gider ve yeniden
    hayata döner.

    İnanılmaz bir dengesizlik var Dünya'da ve her yerde, her şeyde, tabi bunda doğa ve coğrafyanın da çok etkisi var.

    İklim çok değişti ve en kötüsü de kuraklık Kuraklık tabiatın gizli tehlikesi, geleceğin açlığı, sefaleti, kıtlığı demek. Kısacası felaket demek.

    Onun için bir damla suyu bir dilim ekmeği bile israf etmemek gerekiyor. Yarınlar için, geleceğe toprak bırakmalıyız ve toprakta dikili ağaçlar...

    Böyle bir konuyu dile getirdiğinden dolayı şaire teşekkür ediyorum Tebrikler Hüseyin bey...

  • 13 yıl önce

    aç ellerini ey karadan bahtlı çocuk boş kalsada avuçların gittiğin yere götür zülmünü insanlığın sığmassın ahirete şikayetin

    ey nefsine yenik düşmüş kul aynalarda kendine küstüğün zamalar bekler seni yarınların toprak kokar onutma👍

    Gündemde olan bir konuyu sayfalara güzel aktarmışsın kutlarım Hüseyin...👍👍😅

  • 13 yıl önce

    aç ellerini ey karadan bahtlı çocuk boş kalsada avuçların gittiğin yere götür zülmünü insanlığın sığmassın ahirete şikayetin

    offff yürek sızısı dizlerdi vallahi şiiri okurken hani çok bildik bir resim vardır ya yılın resmi seçilen

    bir çocuk eliyüzü kirpas içinde aç ve sefil tam arkasında da bir akbaba.

    işte bu resim geldi gözlerimin önüne 🙂

    duyarlı yüreğiniz dert görmesin Hüseyin bey hürmetler.

  • 13 yıl önce

    ..hüseyin fahracı özgünlüğünde ne güzel betimlenmişti bitirilemeyen açlığın üzerinden insanlık teşekkürler üstad..tebrikler...