Uzaklarda Bir Kardelen

B ir gün bir gün mutlaka yakalarım
i simsiz her mutluluğu saçından
r üyaların davetsiz misafiri olmaktan
g ına gelmiş bak ey mutluluk gözlerim başım
ü şüdüm yokluğunda sığınak aradım gece
l ambaları sönmüş boş odalarda öylece

Lâl olmuştu gezdiğim her ıssız mekan
a dımı unutmuştu ömrüme düşman zaman
g ül mevsimine kaç döndü yaşım
a h çekerken bülbül seherde ben gizlice ağladım
m adem ki kapalı bahtımın uçsuz yolu
c ennette yer ayırsın alnıma kader koyucu
ı şık ver karanlıklarıma İlahî yokluğuna yeter yandım


(gönlü gerçek ve karşılıksız sevgi ile dolu arkadaşıma naçizane armağan benden)