Vadim O Kadar Güzel ki

yaşlı ve yorgun konaklardan süzülen
dingin kahkahaları
silueti yitik
umutları ve aşkları
taşır Yeşilırmak
hüzünlü bir ezgi gibi
taa uzaklara

Harşena'nın çöker heybeti
bir gizemli gölge olur
kararan nehrin sularında
kaybolur çekilen tüm acılar

Ferhat ile Şirin'in ahından
her gece inler dağlar
Ferhat'ın bağrında saplı
bir hançer kanar
her yıl mezarlarında kırmızı bir gül açar
her dolunayda bir gelin
sessizce ağlar

kah sin kah zindan olmuştur
Pontus kaya mezarları
ağırlamıştır nice yorgun kervanları
hanları
evliyaları
Beyazıt'ın ulu çınarları

yankılanır geçmişin öyküsü
Taşhan'ın duvarlarında
ne özlemler yaşanmıştır
gizemli odalarında

üflenir ney
çalar sazlar
söylenir şarkılar
Bimarhane'nin avlusunda
rast makamında

elması, kirazı
çiçek bamyası
lezzetlerin alası
toyga çorbası

mavisiyle, yeşiliyle
kayınlarıyla, meşeleriyle
hüzünlerin tükendiği düğün yeridir ömrüme
saklı cennet Borabay.

aşkların
sevgilerin
hoş görülerin
buluştuğu
yeşil vadi
vadim o kadar güzel ki...

bu şiirin adını: "Vadim O kadar Yeşildi ki" adlı romandan esinlenerek aldım.