Vampir Kitabesi...

Bir kadın

Yağmura ağladığında
Kurak bir iklime ağladığını bilmezsiniz



Seni seviyorum dediğinde
Sevdiğini bimediğiniz gibi



Ya saçlarına rüzgarın
Ya da ellerine göğün
Belki de mavi eteğinin
Üsüne dökülen çocuk yüzü


Belki de camdan bakarken birden bire
Uçtuğunu gençliğinin




İhtimal ne özlediği
Ne beklediğidir
Kapıdan içreri girecek olan
Ama mecburen
Kader bu ya




Bildiği bütün öznesiz düşlerini
Zarfa koyarak
Eksilterek yüzünü
Soyuncak bir ağıt gibi
Girecek yine de koynuna
O vampir kitabesinin...






Başka bir çoğul içindir


Ödeşme yani


Alamadığı her şeye
Verdiği her şey






En çok tuzdur kesintisiz
Ermiş bir acı suda Ağlama türevi


Bu yüzden donmaz yüzü


Bir aynanın öksesine düşse de
Oğlu evlenmiştir el kızıyla


Saçları süpürgedir hep







Sonra bir şiire
Şairinin adını unutup
Eski bir defterde

Bırakıp kalktığını masada


Bir mum
Bir kadeh
Bir intihar taslağı


Asarlar bir ömür yalnızlığı
Kirpiklerine



Sonra bir gün güz gelir




Bir kadın en çok
Ne istemediğini bilir


...