Ve Kimbilir

Dar bir dünyanın katiliydi ellerim
siman koca bir dünya
ne de yakışmıştı sana aşk nasıl da yer etmişti dünyama
her gecenin ardı seher
ahaliye doğan güneş doğuyordu bana da...
sürgün dertlerimi perdelemişti sırıtan dişlerim
gülüşün adı bendim ve nemrut yüzlere gülerdim
bundan böyle olmayacak belki de
hadi
gülmediğin kadar gül diyen dürtülerim
her canlı bir kez doğup ölürken, kimbilir daha kaç kez öleceğim
ölümü hiçmi hiç sevmedim..
vaktin azap saati ,saatin bir yaşama ihaneti
şimdiler de göğüs kafesimin daralma saatleri..
çarmağın bir ucunda ben, diğer ucunda yine ben
güçsüz kaldı ellerim...
senden öncede sevmezdim yaşamı hiç sevemedim..
neyse
kimseye yok şikayetim feleğin çemberinden kimbilir daha nasıl geçeceğim...