Ve Sustu Gözlerim Gözlerine

///... prangalar estirdim gidişine...
bir mum yaktım sadece..
üfledim tıkanıp kalan nefesimi...
gidişinle her yer zifiriye boyansın diye..

gözlerimde ki yaşlar şimdi kül rengi sensizlikte...
dilimin altında topaklanmış tüm kelimelerim..
kulağımdaysa sessizliğin yankısı ..
ellerimde ki çizgilerse ..
gidişinin hatırası!!

evet..
bir sonbaharı daha yaşıyordu gönlüm
suskunluklarıma suskunluk bindiriyordum çaresiz..
tüm günahlarını bindirdim omzuma...
sorgusuz sualsiz..
daha yeni yeni yürümeye başlamıştı oysa
emeklerken gözlerim...
bir çocuk misali...

bazen duvarlara çarptım ..
bazen tam kalkacakken..
gölgene takılıp düştümm yere...
hiç uslanmadı bu yürek
hiç ıslanmadı bu gözler gidişine..
sadece sustular terkedişine...
sadece sustular emanet sözlerine..
yalancı şefkatine.. yeminlerine
adam sanıpta kaybolup gittikleri yüreğine
sadece sustular ...
çünkü '' SUSMAK'' en güzel cevaptı adiliğine...
en güzel cevaptı..

// ..yokluğundaki acıyı ..yıkılışımı .. yalnızlığımı anlatamayacak kadar ağrılı harflerim...//
ve..
sustu gözlerim gözlerine....