Veda
kor esinti dudağına dem uykusuzluk
gök mavim kara göçmen ıslığına
oymalı saçaklarım huzursuz
çile külü eler savruk saçlarım
suskum gözpınarına zakkum
kıblem ölümüne aşk
düşüm yalan düşer
gece körüne
girebilseydim rahmine anaç toprağın
sonsuzluğa gülecekti özlem tohumu
alkım sağacaktı pus çiçeğine
ırağıma sürgün kendime küs
yok oluşum gölge
son varlığıma
24 Ağustos 2009 19: 50
Yok Olduğum Kent
Veda sözünü sevmesem de şiirinizi duyarak okudum.Yüreğinize sağlık,selam ve sevgiler.
kor bir gece, şair efkarını yüklenmiş demini vurmuş şiire.... kendine küs varlığına pişman ifade... vedası mı kabul olmaz bilir o kutlarım canı gönülden 👍👍👍👍👍👍