Vedalaşmak Kısa'Bir Hoşça Kal'Olmamalıydı Dilimizde.

----




Anıları çerçeveleyip asmak vardı duvara.
Oysa hiçbir anı elle tutulamayacak kadar hülyalıydı.
Parşömenlere çizmek vardı gözlerindeki ışık iklimlerini
oysa canlı seyre dururken unutkanlık alırdı beni.


Duvarlarıma sana dair resimler asmak geliyordu içimden.
Yada her vedamızı yeni kavuşmamıza sürükleme bahaneliği
. Hesapsızca yaşanan bir gecenin ardında seninle yaşanmışlığın yüreğimdeki derin yansımasıydı seninle vedalaşmak.


Her şey kısa bir söze sığdırma olasılığı olmamalıydı
mesela ?'hoşça kal''...gibi..
Yaz iklimi dışa vuran duygularımıza giydiriyordu arsız duygularımızı,
iç yerimize durumsuz durumlarımıza
sağanak sağanak kavuşma sorguluyorduk.
Heveslerimize inanılmaz sabırsızlıklar dolanıyordu,
ahkar yaşıyorduk.



?'Seni seviyorum.!!'' Demenin sözde kalınmış bir söz olunmadığını
yüreğimle ? seni seviyorum!..' deme güdümlüğünü taşıyorum.
Usumuzdan eksilmezdi sendeki ben,
bendeki sen düşüncesi.



Düşselliğimize giydiriyorduk senli benli duyguları ;
aramızda duvarlar,
yollar,
apartmanlar,
şehirler
hatta dağlar yok oluyordu.
Sen bende , ben sende hapsoluyordum.



Vedalaşmak kısa bir ? hoşça kal!.' Olmamalıydı dilimizde.
?hoşça-kal' olmalıydı.
Hoşça-kal kavuşuncaya kadar, hoşça-kal ayrılık olamaz aramızda.



İsmini aklımda tutamadığım bekleme istasyonlarında geceledim seni uzak sandığım vakitlerde.
Adı olmayan şehirlerden geçtim gecenin bir vakti.
Bir hışırtı duysam arkamda sen gizlice gelip ellerinle gözlerimi kapatıp
? ben kimim.?' Demeni beklerdim her salise artığında.
Sen bendeydin, ben sendeydim.
Basit bir ?hoşça kal.!' Olmamalıydı vedamız.
? Hoşça kal!!' derken, yeni başlangıçların arifeliğine yol açmalıydık mesela..
Anıları çerçeveleyip asmalıydım her sokak başına.
Sana olan hasretimi,
sana olan sevdamın yüklemini
duyurmalıydım kocaman billboardlardan..

?Hoşça kal..!!!'' derken kavuşmalıydık yeni yeniden merhaba demelere..