Vefa

Unutmayacak bu gönül seni, unutamayacak
Dünyanın bir ucuna gitse de unutmayacak
Karanlık yollara düşse de unutmayacak
Belki bir daha göremeyecek seni
Belki iki dakika konuşma fırsatı bile olmayacak

Hatta belki fırsat olsa dahi
İçindeki nefret baskın gelecek
Ve konuşmak istemeyeceksin bu serseriyle
?Unut beni? deyip döneceksin
?Unuttuğum gibi seni? diye de ekleyeceksin

Ama şunu güzel gözlerinin ardında duran aklına kazı ki
Bu gönül seni asla unutmayacak
Her şeyi bir kenara bırak
Ölüm dahi, ansızın canımı alsa bile
Seni bana unutturamayacak...