Vefasızsın

/Ayrılık tarafından istimlak edilmiş yüreğinden kovuldum,
Ben sadece seninle güneş damlayan bir kozaydım da,
Kelebek olamadan yok oldum,
Bavuluma;
Hiçliğimi,
Yitikliğimi,
Sensizliğimi tıka basa doldurup,
En sonda zülfünden bir parça emanet alıp,
Yeşil bir gecede karabasanlar eşlik ederken nedensiz göçüme,
Sevda haritalarından silinip kayıp bir aşk misali,
İsminin aktığı son atar damarımı üç beş saat daha yaşayayım umuduyla,
Çengelli iğne ile sararmış resmine tutturdum,
Bir de,
Belki bir gün sana da dönebilirim diye

Zorlu müsabakada hakem olan söylemlerden-belgisiz kelamlardan,
Hak mahrumiyeti cezası almış bende sensiz bırakılmıştım...

Artık gördüklerim beni dehşete sevk ediyordu,
Benden gayrı,
Arta kalan parçalarımın toplamı bir türlü ben etmiyor,
Gölgem bile kaçıp kaçıp gidiyordu,
Çünkü bir şey eksikti,
Nasıl ilk varlığımızda ruha üflenen nefes olmazsa olmazımız ise,
Benimde olmazsa olmazım,
Sen eksiktin,
İşte buydu önlenemez kabir azabımın gerçeği...

Tam teşekküllü bir aşıktın sen en minimumu ile ben öyle sanırdım,
Denizlerin mavisini çalmış-çalmış ama suçu olmayan gözlerin,
Pamuk tarlasından çıkma bembeyazdan öte güzelce ellerin,
Güneşin bütün genlerini verdiği yavrusu saçların vardı,
Bir tek...
Bir tek cesaretten yoksundun,
İşte en ufak fırtınada kağıttan gemi gibi batmamızın tek nedeni,
Korkaklığındı,
Sonra kendi kendimin katil zanlısı olarak ben senden gittim,
Lakin beni bulamayacaklar meraklanma,
Çünkü bana ulaşırlarsa seni de bulurlar ve ne de olsa,
Sen de suçlusun Yüksek Sevda Mahkemesi nezdinde,
En büyük kanıtları da gittiğim saniye,
İki damla asetonla çıkarman beni ruhundan,
İzimin bile kalmaması gönlünde,
Anlayacağın;
Vefasızsın...