Vehminde Gölgen

Ekmeğim, aşım, suyum
Yemeden, içmeden, doydum
Kesildi nutkum
Demirden lokmaydı yutkunduğum
Gelme artık, sensizlikte buldum



Bak vehminde gölgen
Şimdi dön, git gidebildiğin yere
İçtiğim su, böldüğüm ekmek
Dizilir boğazıma bir de senin yokluğun



Ufkumda gölgen, gezinir
Fikrimde olduğunu sezinir
Bir gölgenin vehminde buldum
İstemem artık, yokluğunda buldum


Fazıl üsadın şiirinden ilhamla