Ver Elini

bir boşluk vardı yıllardır yüreğimde
bir bekleyiş
gündüzleri gecelere
geceleri gündüzlere umutla bağlayan
ve bir arayış vardı bakışlarımda
her köşe başı bir umut noktasıydı
kimi geceleri yatardım da kırda sırt üstü
sahibi sanırdım kendimi en parlak yıldızların
aradığımın yüzünde olamaz diyordum üzgü
kuşların serenadında onun özlemini duyuyordum.

gelişini müjdeliyordu kurbağaların senfonisi
nerede bir köpek havlaması işitsem
kulaklarım ayak seslerini duymak istiyordu yakınımda
yağmurlu havalarda hep sağ omuzum ıslanırdı
şemsiyem senin ıslanmandan kuşkulu sola eğilirdi
sevgiliyi koruyordu yüreğime tahtını kurmuş
nerede fırtına kopsa kırda, bayırda
elim senin incinmenden tedirgin
hep sen, hep seni arıyordu boşlukta.

bir ceylan örneği çıktın karşıma!

baktım yüzün günahsız bir bebek
sonra eski bir dostun içtenliği yağdı üzerime
gözlerin ışık verdi karanlık günlerime
dudakların
baktım dudakların bal dolu petek

sevmek zaman gerektirir derler, yalan
gördüğüm an sevdim seni
bekleyişten yılların çöle çevirdiği yüreğim
çiçek çiçek rengarenk oldu gelişinle
sevgi aktı içime oluk oluk
bakışlarından
sevmek zaman ister derler, yalan

seninle sokakta, parkta,dağda olmak
uçmak istedim coşkusunda mutluluğumun
elin dokununca elime
umutlar yıldız yıldız ışık oldu gözlerimde
saçlarına uzandı ellerim okşamak özentisinden
ellerim kabalığından utandı
saçların ne güzel avuttu ellerimi

hissettin mi bilmem
küçümencik bir an içinde de olsa
hayat kokan o parkta
yüreğimdi omuzlarını saran
sevmek zaman ister derler, yalan

yüreğimi şimdi bir bilsen
bilsen canlandırdığım hayalleri ardından
evim artık seninle mutluluk denizi
her sabah işime giderken
el edişin güç veriyor kollarıma

yeni doruklara açılıyorum ben
getirdiğim çiçekleri
busenle sen alıyorken akşamları elimden
boynuma dolanan kollarında kalıyor yorgunluğum
yemekler geliyor soframa her biri
bensiz geçirdiğin günün uğraşı meyveleri
ellerinin hünerini duyarım yuttuğum her lokmada
sonra....
Sonra bir bebek görüyorum kucağında
Yıllardır hayal ettiğim

Bir bebek görüyorum kucağında
Sana anne, bana baba diyen
Yarı sana
Yarı bana benzeyen
Evimize güven, evimize şenlik bir bebek
Sen analığının denizinde yüzüyorsun
Ben umduğumu buldum sevinci içinde!..
Yüreğimi bir görsen şimdi
Seninle bulduğum mutluluğu bir bilsen

Gülünç oluyorum değil mi?
kırkında sevdalanmayı yasaklayan
bir yasa mı var yoksa
gönül ne yaş tanır, ne sınır bilir
yıkılır en yıkılmaz surlar bile
gücüyle aşkın
bir garip bakıyorlarsa yıldızlar şimdi sana
duyamıyorsan eski ahengi kuşların şarkılarında
denizin dalgaları eskisi gibi koşmuyorsalar sana
eskisi gibi dost sıcaklığını duymuyorsan merhabalardan
üzülme
ben topladım tüm iyimserlikleri sana hediye

bil ki
tüm buzlaşmalar ürünüdür kıskançlığın
tüm kıskançlıklar kapalı kapısıdır mutluluğun
ben el edişini görüyorum mutluluğun
ve dans ediyoruz ak yüzünde ufkun
ışıl ışıl yıldızlarda görüyorum sevgini
hadi güzelim
ver elini

ben her zaman şiirkolik ailesinde güvenilir bir üyesi olma gayreti göstermişimdir. pek tabii burada yazan arkadaşlardan da umduğum saygıyı almışımdır.
bu şiirin hikayesi şiirin kendinden de duygusaldır. ikinci kitabımda yer alan şiirimi "günün şiiri" seçilmesi beni çok onurlandırdı. seçki kurluna sadece, sadece, sadece teşekkür ederim.
teşekkür ederim.