Veresiye Ölüm

bir çıkmaz yol lokantasındayım
canhıraş yitmeler kovuğunda
gece bilmem kaç
değilim ayırdında
(fark etmez ki
zaman bekleyeni olmayana önemsiz)
gök sus
gök pus
bakışlarım kovalıyor sinekleri
saçlarım
Metris esintisi
ay suretsiz ayrılıklardan kalma
ay korkunç, tedirgin, paramparça

yanımda tanımadığım insanlar
sabıkalı gitmelerden
ön masada
yan masada
arka masada bilmediğim
dağ kokulu, kar yağışlı insanlar
etrafım çevrili
yorgun
bıkkın
dışarıdan soğuk içleri
muhtelif acılardan geçiyoruz
ilmik ilmik
tanımıyorum bu acıları
beni tanıyan yok

yollar geçiyor kimliksiz
bir bardak buza
daraltıyorum yolları
daralıyorum
genişlettikçe genişliyorum
kendime dair hasretlerde
morg mavisine kesiyorum
dudaklarım çiy
dişlerim kırağı

şiir kalıntıları
taze sirke kokusuna karışık
ağzım kenarında
ellerim yılgın titriyor
bu benim uzak
bakımsız, Anadolu ellerim
üzerlerinde limon çekirdekleri
nice çığlıkları
medeniyetleri
hiçlikleri katıyor ruhuna

az evvel teslimim karanlığa
az evvel yarım kaldım
çok değil
az evvel kirlendi sakalım

-nikel kaplama, şık
pahalı markalardan ölümler ısmarlıyorum-

avuç avuç uskumrular boğuyorum
koyu laci siyaha yakın düşlerimde
buradan alası bulunmaz
mesele
yaşayarak ölmekse

meçhul bir bıçkın kavga ortasındayız
kan boşalıyor burnumdan
seni düşünüyorum
tuhaf şey
gözlerin bıçak gibi dayanıyor kemiğime
seni düşünüyorum
sırtım öbek öbek ihanet
yanlış bir sevmeden yine

geliyor önüme
ısmarladığım ölümler
karafakinin ben olan
boş tarafı yanına
garson son ricamdır; meteliksizim
hesabı yazın Tanrı'ya