Vokaldeki Yalnızlık
Bir tramvay deler gece çığlıklarımı...
Ben yanlış buluta
Bilet almışım
Beni sende bırakıp da
Neye dalmışım!!!
Dokunmuş saçlarıma
Sarhoş ayazı dokunuşların
Düşünsene
Vokale
Koyarken yalnızlığı
Çan eğrilerine uyarlardık
Sevda sağanaklarını
Ve ben
Her şeye rağmen
Bahar ısmarlardım
Istanbul saçlarına...
Sen
Sabahı olmaz aşklarımın
Erik çiçeği nazarı
Sen
Akortu tutmamış baharların
Çilek aromalı denizisin
Üç bahar aylarına gebeyken karanlık
Bir tramvay çalar gece sokuluşlarımı
Sen gibi...
Ay beklerken
Güneşe devir nöbetini
Salar aydınlığa
Dingin sevda rintlerini
Uzak düşlerin
Üç-beş nöbetlerinde
Gez,
Göz,
Arpacık olursun da
Hedefinde sevdam
Kâkül olur saçlarına...
Merhabalar Işın Bey;
"Bir tramvay deler gece çığlıklarımı..."
Bur cümlede anlatılmak istenen ne acaba? Tranvay geceyi mi deliyor? Gece tranvayı mı deliyor? :) Bir anlam karmaşası var gibi...
Ben olsam ; "Gece, bir tramvay deler çığlıklarımı..." böyle yapardım.
Saygımla
ki; hep tek kişiliktir çığlıklar
kimse duymaz seni şair...!
İstanbul kadar güzellikler size
sevgiyle...şiirlerle kalın
Şiirin özünü meydana getiren hazzın gizli yasası, kendini İstanbul'un akışına bırakma coşkusuyla başlar.
Bu coşku, İstanbul'un imrenilen tramvaylarıyla yeşerir, şiiri tanıma ve keşfetme aracı halini alması bu noktasındadır.
evet... yokuş aşağı giderken şarkı söylüyordu sarı tramvaylar.
sen gibi...
tebrikler,
nişan alınacak al!
nişan ne zaman? :)
damıtılmış kelimeleriyle,örnek bir şiir daha ...
yine ustasından.
ud83eudd20
yüreğinize sağlık,kaleminiz daim olsun üstat... saygılar...