Vurgun-u Firak

-Yalnızlığın pençesinde
ne çok acı doğuruyor
terkedilmişlik duygusu -


Yüzünde
esmer , boz bulanık sessiz bir öfke
dudağının kenarına takılmış
derin efkar kıvrımı


Çok tanıyanı vardı ama
hiç kimsesi yoktu aslında
bakma ; fena halde öksüz O !


Hikayenin neresinde yara aldı
neresinde vuruldu zamanın ?

Hüzünlü , buruk
zehir acılığında bir gülüş
öylece donuverdi bakışlarında ...