Vurulan Düşler

Hani!
Fırtına öncesi
Kıyamete hazır sessizlik gibi
Yine öyle ürperdi düşlerim
Kabusum olur yalnızlığım
Gecenin kucağında
Filistin de vurulan umutlar misali
Sensizliğin her anı ecelim

Görüyorsun
Anlıyorsun
Farkındayım!
Yolum kimsesizlikten sapar
Güneşim karanlığa doğar
Ne çare
Hasrete kurşun yağdıran
Sevda ateşinde yanarım

Sabır diyorsun, sabır!
Umutsuzluğa mıhlanır
Saldırganlaşır yenilgilerim
Kan gölünde yarınlarım

Gül diyor bir çocuk
Yüz yıllık yaşam ötesinden
Buzullarından ateş damlayan
Sabah yıldızına tutunamayan
Ürkek gecelerime

Ey!
Gözlerinde cennet çiğdemleri açan
Yüreği zemzem suyuyla yıkanan
Ruhu kutsi ışıkla dolan
Çocuk!
Bil
Benimde sevdam öylesine berrak
Lâkin öylesine de uçurum
Tutabilir misin düşlerimi?

İşte yine
Gecenin en siyah noktasındayım
Vedaların ıslattığı
Vuslatın kahrolduğu yerdeyim
Ayaklarım yürümez oldu
Yalnızlığım bu şehirde de kabus
Biliyorum
Anlıyorum
Yokluğunla vurulacak düşlerim
Sevdiğim.