Vuslata Davet
Gün kızıla boyandı,
Yine senden yoksunum.
Issız bir adanın feneri kadar yalnız,
Asi bir nehir gibi çılgınım.
Yokluğunun acısında birer birer solar,
Avucumda biriktirdiğim umutlarım.
Sus pus olur sendelerim,
Sünger avcıları gibi vurgunlar yer
Zavallı yüreğim.
Geç gelen baharımda
Ihlamur kokulu sevdamı yaşamak,
Yaşadığım sevdayı yüreğime,
Yüreğimdeki sevgiliyi de
Kollarımla sarmaktır amacım.
Oysa ne ıhlamurlar çiçek açar,
Ne de sevgiliyi sarar kollarım.
Beklemeye mahkûm sen kokan İrem bağlarım.
Kader aşılmaz bentler gerer önüme,
Savurur sen kokan mavi düşlerimi
Kuru ardıç dallarına.
Kırlangıçlar yuva yapar sevdamın odağına.
İdamlık mahkûm gibi salınırım darağacında.
Sensiz yeşermez
Kırılır tomurcuğa yüz çeviren dallarım.
Hani diyorum,
Nisan yağmurlarına karışsan,
Yırtsan gelsen geceyi...
Denizle raksa duran yakamozlar utansa,
Gözlerinin güzelliğini
Zühre İle Şimal kıskansa,
Ay tutulsa,
Doğmasa güneş,
Gece üstümüze yorgan olsa...
Vuslat diyorum...
Beklenen vuslat cevh-i leylde bizi bulsa,
Terin terime,
Tenin tenime karışsa,
Sönse yürek harlarım.
Sen yoksun;
Ben Ağustos'ta üşürüm,
Asi kükrer,
Ben Asi'de boğulurum.
Çok değer verdiğim manevi abim Turgay (Suskunbiradam) ve çok değerli manevi kızkardeşim Asuman'a (Gülnağme) ithafımdır.
Ses telleri rahatsız olmasına rağmen şiirime ses veren Turgay Abim'e (Suskunbiradam) şükranlarımı sunuyorum.
şiir konuşmuş şairin dilinden, degerli yüreğinize sağlık üstadlar...
Hani diyorum, Nisan yağmurlarına karışsan, Yırtsan gelsen geceyi... Denizle raksa duran yakamozlar utansa, Gözlerinin güzelliğini Zühre İle Şimal kıskansa, Ay tutulsa, Doğmasa güneş, Gece üstümüze yorgan olsa...
Şiiri, bir bayan olarak, erkek ağzından yazmak, böylesi de yaşatmak kolay birşey değil. Öncelikle böyle bir başarın için kutluyorum seni.
Niyetim aslında, şiiri bir kritik yapar gibi irdelemekti. Ancak, inan bana tarafsız olamam. Çünkü biliyorum mısraların anlattıklarını...
Yine de objektif bir genelleme yaparsak; şair ilk bölümlerde, erkeğin vuslata hasretini ve bu hasrete isyanını anlatıyor.
Son 2 bölüm... Yani final... Harika...
"Vuslat diyorum... Beklenen vuslat cevh-i leylde bizi bulsa, Terin terime, Tenin tenime karışsa, Sönse yürek harlarım."
"Sen yoksun; Ben Ağustos'ta üşürüm, Asi kükrer, Ben Asi'de boğulurum."
Finalde yürekleri coşturmuşsun zengin dünyanla...
Safiye Sultan'ım... Seni yürekten kutluyorum. Çok güzeldi bu şiir...
Hele ki inceliğin, nezaketin ve hepsinden önemlisi de: DOSTLUĞUN...
Bu ithaftaki taraflardan biri olarak önce kendi adıma sonsuz teşekkürlerimi sunarken, ayrıca diğer ithaf edilen, manevi ağabeyin Turgay adına da, yani ikimiz adına da huzurda dostluğumuzu sunuyoruz sana ömür boyu...
Sağol ve hep var ol...
Sevgilerimle canım benim...
Sevgili Safiyem, bu şiiri Turgay seslendirene kadar hiç birseyden haberim yoktu. Seslendirmiş ve yayındaydı zaten. Dedi ki; "Sırada bir Safiye Samyeli siiri... Seslendiren Turgay...". İzah etti sonra; "Safiye Sultan bu şiiri, manevi abisi olarak bana ve manevi kızkardesi olarak da Asuman'a ithaf etmiş". Haberim olmadığı için birden dikkat kesildim.
Harikaydı Safiyem... Ne kadar övsem az şiiri. Ve böyle bir şiirin abine ve bana ithafına öyle sevindim ki.
Seslendirme mi? Şimdi ben ne desem? :))))) Anlaşmamız sadece benim şiirler üzerine idi Turgay'la... Bacısını kıramamış işte... :))) Olsun... Çok da iyi etmiş doğrusu...
Çok yürekten seslendirmiş. Şiir kendisinin olmasa da, bu denli yürekten okuması belki de kendisine ithaf edilmesinden midir ki? Sanmam... Turgay güzel olan şiirleri daha bir güzel okur hep...
bende isterim böyle bir armağan..hak etmedik mi yoksa..şaka şaka beni kaleme alma:)..kutluyorum..😙