Ya Muhammed!

Gülleri gördükçe seni hatırlıyorum ya Muhammed!
Güllerden daha güzel seni
Aramıza hoş geldin ya Muhammed!
Rebiyülevvelin on ikisi...

Söndü Mecusilerin bin yıllık ateşi
Yıkılan Kisra'nın sarayındaki on dört şerefeydi.
Doğdu yıldız, dedi ki Yahudi âlimleri
?Geldi işte insanların Son Peygamberi?

Baban göçmüştü doğumundan önce
Doyamadan daha Ebva'da da Âmine
Kalmadın hamisiz sekizine kadar dedende
Sonrasında Ebu Talip'le, göçünce Abdulmuttalip de...

Hani gitmiştin Suriye'ye
Bahire sezdi kutsallığı sen de
Sonra nübüvvetini de görünce
Öğrendi sendin verecek olan müjde

Geldiğinde kırk yaşına
Otururken Nur Dağı'nda
Cebrail indi salâvatla selamla
Ve sana dedi ki ?İkra!?

Rahmetsin sen bütün âlemlere
Kılavuzsun insanlara ve cinlere
İslam dendi bu son ve tam dine
Ne mutlu onu kabul edenlere

Alaylara hakaretlere aldırmadın
Allah'mdan başkasının yanında yer aldırmadın
İşkencelere imanla dayandırdın
Yine de yayıldı İslam usandırmadın

Hicret ettin Medine'ye
Ay doğdu üzerlerine
Görününce Veda Tepesi'nde
Bir coşku, bir sevinç ümmetinin yüreğinde

Bedri kazandınız üçbin kadar da melekle
Hz. Hamza ulaştı Uhud'da şahadete
Geçemediler geri döndüler Hendek'te
630da girildi tekrar Mekke'ye

Dedin ki Veda Hutbesi'nde
Sımsıkı sarılın Kur'an-ı Kerim'e ve sünnetime
Güvenmeyin Allah'tan başka kimseye
O'dur ilaç olan bizlere...