Yağmur Adam

--onsuzluğu asıyorum duvarlarıma üşüyor kibele




masamda hayalden nikotin hüzmeleri
aklımda firar ve şiir
bir imge bir replik
sürgün bir kalem
sancılarımdan tutsağım
sana ben





bütün sokaklar gölge kırığı
sarı lambalarda ay ölüsü
ve yorgun bir gece iç bükey
kaldırımlar suskun ayna
gözlerim ağla ki nar
ellerim kayıp dur bekle
her tren beni getirsin sana





sana dairdir hayat
uyandığım da güneşe sabah
zamana uyak kum ve suizan
aşk ve yağmur
bu mudur rengi sevdanın




düşmüşüm gözlerine gül çekimli
yaralarımdan tanırsın beni...