Yağmur Adam
--onsuzluğu asıyorum duvarlarıma üşüyor kibele
masamda hayalden nikotin hüzmeleri
aklımda firar ve şiir
bir imge bir replik
sürgün bir kalem
sancılarımdan tutsağım
sana ben
bütün sokaklar gölge kırığı
sarı lambalarda ay ölüsü
ve yorgun bir gece iç bükey
kaldırımlar suskun ayna
gözlerim ağla ki nar
ellerim kayıp dur bekle
her tren beni getirsin sana
sana dairdir hayat
uyandığım da güneşe sabah
zamana uyak kum ve suizan
aşk ve yağmur
bu mudur rengi sevdanın
düşmüşüm gözlerine gül çekimli
yaralarımdan tanırsın beni...
zarif kalemlerin zarif hüzünleri olur.... zarif imgeler taşır ceplerinde şairini..
üstelik akşam yaraların tanıklığıyla başlar..
kutladım... çünkü şiirdi
Ve intibahtan bize kalan Duygu topağı neyse Göğsümüze çarpan yosunlarda Garip ve ürkek Aşk kırığı
aşk ve yağmur bu mudur rengi sevdanın Bilemiyorum hangi üçgene açıldı tenlerimiz Bu buğusuz solukta Sen kimdin? Ben neyim?
Diyesim gelir.
Saygılarımca
Sevgili feyza giriş ve final ,baştan sona şiir okudum..
Yüreğinize sağlık..👍
yağmur adam yağurla gelir yağmurla gider
kardan adamı daha yeni anlıyorum ablam
çok güzel birşiirdi
yüreğine kalemine sağlık ü
kalemin susmasın aşkısı
bir konçertoda kemanla öpüşen sesin mi kulağıma bir türkü gibi gelen
-gene mi sen- aç diyor bak içindeki penceren
-gene mi sen- ıssız gecelerde kayarken şiir bütün denizlerin yakamoz hırsızı -Sen- inanır mısın hiç unutmadım dersem-
...
Şiire şiirle eşlik ettim
güzel bir şiir okudum
kutlarım F. can
Hep şiirle