Yağmur Eşeleyen Çocuk

Oyy balam
saçların takıldı dal boylarına
pamuk ellerin çile sardı kukaya
hiç olmadı çocuk gülüşleri teninde
ve oynamadı pamuk şekeri dilinde
uzak iklim mi ne saçlarını yalayan
yağmur damlasında iç burkan senaryo
eşelerken umutlarını köhne bir limanda
hep umut çizdin kumlara gökkuşağından


ses ver çocuk
masumiyetin konuşsun yüz çizginde
bir gün sana doğacak yaşlı güneş
seni soracak atlı karınca uçarak
ve hangi yaşta kirlendiyse düşlerin
yıllar soracak hesabını düşünme
saflığını asacaksın balon iplerine
haykırışın bir gün şansa dönecek
hep simit satmayacak bedenin


düşle çocuk
sana dönecek şansı düşle
elbet karanlığın umudu doğar yarına
yok sayacaksın tüm insafsızlığı
görmeyecek gözlerin ihaneti
sevgiyi bir tas sıcak çorbada değil
aile şefkatinde tadacaksın
yeni giysilerle bayram edeceksin
dilendiğin sokaklar yabanlaşacak


affet çocuk
at gözüyle bakan düzeni affet
kedisine servet harcayan zihniyet
görmedi önünden geçecek çiçeği
şaraba bandı ete sote ruhunu
obez çocuklar sundu fast food evine
sıcak villalarda ipek halıda yaylandı
deri koltuklarda gerindi hantal beden
zorla tıkadı gırtlağına haram yemek


15.01.2010

evet çocuk görüyorum çabanı ve umudunu hiç kaybetme derim elbet bir gün sana da
açılacak gökkuşağının yedi rengi ve senin saçlarını yalayacak bakır rengi güneş.......