Yağmur, Sen, Son Akşam

o gün yağmur susmak içindi
elele tutuşmakta buna dahil.
kirpiklerimiz ayrılıkda dizildi
elbirliği edercesine
_________gözyaşına sahil

bir sahra sessizliği evrende.
malumdur vurgun yemenin
acısıyla biz...
damlanın ürpertisine açıktı
sol yanımız

içimizde sesler bile yundu.
hem uzak hem yakındı,
ayrılıktan sonra kavuşmak.
denk düşecektir vuslat
kurulmuş saat gibi belki...


gecenin bir yarısıydı ağaçlar
soyunuyordu biz üşürken
ne sevap ne günah işledikse
ikimizindi
düşen damlalar masum....


gök gürledi ya veda anında
sarmaşıklar sokuldu birbirine
sarıldılar hüzün dolu gözlerle
ya da ben öyle hissetim
---------------------son akşamda