Yağmur Sesli Bir Şarkı
Gözler esaretine konuktu
Gece iniltilerinin...
Düş sen duruşlarına hasretken
Eğilir gün sevda buklelerine
İnce bir toz bulutuna ulanır eller
Tutku nöbetlerinde
Sevdaya gölge siner aşk boyu
Gülümser güneş
Asık düşleriyle!
Muhabbet yorgunu düşünlerde acı
Bedeninde günah esintileriyle
Avucunda sıkı sıkıya tuttuğu
Geride kalmışlıklara
Üfler usulca
Düşer suya akisleri hayatın
Ürker ...
Ya sabır!
Çeker hayata
Yürür
Okkalı bir küfre basar...
Yağmur sesli bir şarkı sarar anı
Bir portre dans eder silüetiyle
Gitmeleri onda kalır...
Bir adam çizelim sözcüklerden. Bu adam kuşatılmışlığın içinde geçmişete yaşanan bir aşka düşünsel göç etmektedir. Gece bir saatinde yaşananlar tenini alazlamıştır. ne çare demiştik ya kuşatılmıştır. Nereden sosyolojik yönden olsa gerek bu. Sonra o kadar doludur o kadar arzuludur ki kendini bağlayan tüm zincirlere küfreder:"Yürür Okkalı bir küfre basar..." bu duygu bir anın çok şiddetli arzulanışıdır... çünkü aşkın yüksek bir mertebesi olsaydı kuşatılmışlığın bir değeri kalmaz,tüm barikatları yıkacak güçte olan aşk hiçbir engel tanımaz. O halde bu arzu anlık bir duygudur ve aşkın ötesinde bir isteyiştir. Gerçi bu duygunun öyle hafife alınmayacak derecede olduğunu da hissettiriyor dizelerde şair. kKşatmayı zoluyor ama : " Düşer suya akisleri hayatın Ürker ...
Ya sabır! Çeker hayata" diyerek "ürkme" sözcüğüyle adım atma engeli aşma korkusu dile getirilir. arzulanan artık hayalde yaşatılan bir tat olur ve hayalden öteye gidilemeyen ruhun ıstırabı olarak kalır.. ama acısı gerer şairi şiir ortaya çıkar. Duygu bu iken dizelerin güzelliği inceliğin uç noktasına ulaşmıştır. Bence bu şiir anladıklarım gibidir ama şair ne yaşadı ne anlattı kimbilebilir ki. Tebrikler Şair.
Siirin hüzünle dansi
sairin imgelerle
gitmektir- kalmak
gidememektir aslinda
su gibi- hep giden ama hep orda olan-
kutlarim üstat-
sonsuz sevgiler
unutulur;
önceleri geçilmiş bir yol gibi hayat gecenin aklına düşer kızgın nal sesleri. birbir ölen içimde, ekmeksiz,tuzsuz prangalı köleler;seda. sen,ben ve diğerleri.
düşer;
bir su olur nadasına, ya da gül yüzüne bahçevan...
ölür;sesimde kuş cesetleri. .................................................................................................. Işın Ergüneyin şiir tarzı deyince aklına ilk ne gelir diye sorsalar;
anlam bütünlüğü ve ziyadesiyle yumuşak mısralar derim.. okurken deniz'in ortasına mavi kuracak kadar naif ve sıcak mısralarla karşılaşıyorum,birçok şiirinde..
Kutlarım abi..
göz ucu düşürsen güz yanığı tenine o iklimin sızlamaz mı sonra dilleri ırmaklar ağzında dururken zümrüt yüzlü aşkının.
der gönül...
saygı ve sevgimle kaleminize
Okkalı bir küfre basmak yürürken ... Çok güzel , çoook .