Yağmur Uykusu

önce kendimle vuruştum ben
hesaplaştım içimdekiyle,
sırtımda parka
belimde kınsız fikirle girdim kavgaya;
can tuzaklarından
kara sevdalardan kurtulan şaşkın bir deliydim,
kör kurşunlar işlemedi
keskin hançerler kesmedi beni
en hızlı militanıydım aşkın.

Tanrı'nın yarattığı bir sanattı yüreğim
kan içinde çarpan
uçurumlarda çırpan iki kanattım ben,
yük sayılmasın
minnet olmasın diye kırdım kendimi bir gecede
kanlı gömleğimi boşuna beklediler
yarılı kalbim sarılmadı hiç
hep yaralı gezdi ikizim!

yine de sevdim sevdirenleri,
kemana yay
saza mızrap
kendime ızdırap oldum meyhanelerde
benimle dillendi sevda şarkıları;
çelimsiz kelimeleri çoktan attım dağarcığımdan!
eğer padişah değilsem gönül sarayında
ne kapı kulu
ne de soytarı olurum aşk hünkârına,
yine ağlarım
ama el bağlamam huzurunda kimsenin
varsın zindan olsun benim de tahtım!

şimdi soyunmalıyım,
hecelerle ördüğüm urbamı sökerek bedenimden
tenimden silmeliyim hüzünlü bir romanı...
sabahı kollamak
yarını yorumlamak için sevdiğimle
önce rüyasını görmem gerek;
yağmur uykusuna yatmalıyım artık
çok yorgunum
uyumalıyım biraz...