Yağmura Yürümek
Serçesi aynı sapanla vurulan
Aynı mahallenin çocuklarıyız biz,
Ölülerimizi topladık akşamları damlardan
Yapraklarda kan izi
Dallarda duman,
Gömdük toprağa incitmeden kanatlarını...
Aynı yıldıza dilek tuttuk
Kayarken alevden çizgisiyle gecede,
Duamız aynı,
Yüzümüz aynı suda yıkandı
Kızıl akan suyunda derenin,
Üzerine adımız yazılı taş duvarı
Yıktı şafak önünde buldozerler
Bahçemizi talan etti tufanlar,
Aynı rüzgar söküp aldı gömleğimizi telden
Attı çamura,
Okulda kara tahta
Zindanda kara duvar
Dizler üzerinde ak kağıt,
Yazdı hasret hasret,
Barışa hasret
Güle hasret
Güneşe hasret
Yara hasret
Ekmeğe hasret
İnsana hasret...
Şimdi külleri yayılmış, dingin, bir yangın sonrası
Ateşe su taşımış kollarda yorgunluk,
Tut dost elini,
Ver elini eline
Tut da yürü yağmura...
Yürümek yetmezse -ki gecikilmiştir zaten- koşmak gerekir: Barışa, güle, güneşe, yâra, ekmeğe, insana !
İçtenlikle katılıyor, kutluyorum.
buram buram hasret kokusu sinmiş maşallah dizelere .🙂
şiir tadında şiir düşmüş yine kardeşimin sayfasına.
dilerim uzanan eelrin hiç bir zaman geri çevrilmesin.
tebrikler şairim ilhamın bol olsun 👍
yüreğine kalemine sağlık can abim
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
En güzeli barisa hasret. Sairin kalemin kutlar, devamini dilerim. Sevgi ve selamlarimla.👑
Ben bu sesi Çok uzakta olsa bile tanırım, Uzanan bu eli zifiri karanlıkta bulur Tutarım, Hasretini duyduğum yokluğa inat, Tebrik ederim.