Yağmursuz Çınar

Gölge ağacıyım bir başına
uzak iklimler coğrafyasında
Kimseler anlamaz lisanımı
Küçük serçelerden başka
Sadece onlara anlatırım eski aşk hikayelerini
Kısa bir sohbet karşılığında

Değirmenim, kanatları hasret rüzgâra
yağmayı özleyen bir bulut ya da
öylece dönüp duruyorum
ıssızlık ülkesinin kıta sahanlığında
varılacak en son durağın tam kıyısında

Yıldız tozuyum avuçlarınızda
ışık huzmesiyim sabah alacasında
öperim yüzünü gecenin
ilişirken aralarım perdelerinizi
martıların kanatlarına her defa

Hepsinden geçtim
Yaşlı bir çınarım bu son safhada
Öyle kolay kırılmaz dallarım
Adım ilişir bir sessizlik çığlığına
İşte o zaman tanıyacaksınız beni
yağmurlar bıraktığımda yanağınıza...

*Şiiir işçisinden son dökülenler....*