Yakamızda Lavinyalar

''Biz şimdi ölsek en fazla kahvede çaylar soğur'' diyor ya şair , öyle işte...



ocaklara gün kızıştı
ölüm yine kat ağzı
şimdi köpüren dualar neye yarar
ağlarız sessiz sessiz
ağlarız
yakamızda lavinyalar...



bacalara girilecek gibi bakılsaydı
bilinseydi...
Allah'ım sayılmıyor bu kaçıncı
nedir zikir saatleri
nerede Güneş
nerede pazar
hani sözleşilen emek
niye kahrolmayalım ki
gazel damarında atsaydı umut ekmek
grizu böylesine yakar mıydı
nasıl yanmayalım
dadanmış ölüm sevicileri
ardımızda taştan can
yine karardı karanfiller
yok
yok
bilirim yetimin hakkı yok
çınarı bilmeyen merhametten ne anlar
ki sözce adı başkasının yararına ölen işçim
eziyeti lokma bilen dervişim
dilim varmıyor yüreğim yetmiyor ki
yine vadeden önce ahiret nimetlerine kavuştun
kalsın davan geçim derdi cinayetler bütünü
hadi hesabın mahşere kalsın
aynı perde
aynı son
garip yine kat ağzı
dilimde darlığa bin küfür
bir alev sızdı boğazımda hışım
bizim değil mi bu savsaklama
bu acı hayat
bu dip
bu karanlık
bu kuyu
böyle kader olur mu
dudaklarımıza sus payı



nereden yanmalı
şimdi nereden başlamalı
ne olacaksa olsun
kelimeler yansın istiyorum
topluca ölelim ölelim ki bitsin bu sömürü
yüz karası olmuşken yaşamak
cinnet kaçınılmaz ki zafer kazanan madde
insan değeri yok
olmayacaksa yeter artık bitsin bu zulüm
vay pisipisine hayat vay emek sülükleri
kitapsızlar
ey kokuşmuşluğun baş rolleri
Allah yarattığına azap verir mi
açık seçik hiç yoktan yıkılan damlar
gözünüze kapısının tozu toprağı
anladım bu kepaze hayatta
dertten kurtulmaz fukara
kör karanlıkta militanlar
yine yıldızlar kaydı
ağlarız sessiz sessiz.
ağlarız
yakamızda lavinyalar...