Yakmalı

Ben hiç sevmedim
Tatmadım gerçek sevgileri
Gerçekmiş gibi yaşadım
Kurduğum hayalleri

Nasıl bir şeydir bilmiyorum
Aşkın gerçeğini
Yaktığında anlıyor muşsun
Yüreğinin ta derinliğini

Gerçekten ben hiç aşık olmadım
Duymadım sihirli sözleri
Tutamadım şefkatli özlem dolu
O ipeksi elleri

Bilmiyorum
Olmadı hiç o hülyalı gözlere dalıp ta
Öylece baka kaldığım
Belkide ben hayatın karanlık bir
Çıkmaz sokağındayım

İnanın
Sevgilim olup ta terk etti diye ardından
Günlerce hiç ağlamadım
Ya onlar farkında değildi varlığımın ya
Ben kaf dağının ardındaydım

Keşke
Bir güneş doğsa karanlık dünyama aşkı
Doyasıya yaşasam
Yalan değilse sevdası isterse zulmetse
Sabahlara kadar ağlasam

Aşkı
Hep filimler de şarkılarda, şiirlerde yaşadım
Birde iki gönül birbirini severken
Neden ayrılırlar bir türlü anlamadım

İsyansa isyan baş kaldırmaksa
Buda olmalı
İnsan sevdiği için gerekirse
Bu dünyayı yakmalı