Yalancı Bahar...

Varlığında bahardı tüm mevsimler...
...
Gökkuşağı renginde tüm bahçeler,
Yan konaktan yayılan Rembetikoya eşlik eder kuşlar
Radyoda bir Chopin klasiği
Pervazında sıralanmış serçeler seranat halli...
İçimde rakseden kelebekler, kuşlara nispet eder
İkindi güneşi düşmüş gözlerine,
Uzansam belki tutulacak bir mücizeyle...
Isıtır beni, gözlerindeki bu ikindiler...
Varlığında bahardı tüm mevsimler...

Çökerken usul usul günbatımı
Firak tohumları düşer bahçeme
Buğusunda kaybolur gözlerimin güneş...
Pusudadır yalnızlığım bilirim...

İçimde yeşermeyi beklerken, fırtınaya tutulmuş vuslat
Sonbahar süzülür bakışlarından, gözyaşı deminde
Hazana düşmüş hüzün yaprak yaprak...
...
Yürek bi çare baharı beklerken ellerinde
Iskartaya çıkmış umutlar metruk biryerlerde
Başka baharlara ertelenmiş sürurum sensizliğinde...

...
Sükutun geceye aktığı yerde
Şizofrenik çırpınışlara başlar şimdi ruhum
İçine kapanmış, kendine seslenen bir küskünlükle
Şarkı sesinde, hüzün ve titrek
Sorsam sazlar inler, söz ağlar, gam düşer teline

Kifayeti yok artık, her bir teselli, yalancı bahar !
İmkansızlıkları bilirde,
Her gelişinde , gideceğini müjdeler ayrılıklar
Hükmü yok artık gönlüme düşsende sağnakça ne yazar
Zaten boğuldu selinde kan damlar,
....Düşer toprağa,
......Toprak kan ağlar,
..........Toprak biz ağlar...!