Yalnızlık

Sen hayal kurmayı bilirmisin
ya geceler boyu uykusuz kalmayı
oturup pencere kenarına

Bekledinmi sevdiklerini
Yıldızları seyrederken ağladığın oldumu
Bir yıldız kayınca uzattınmı elini

Belki tutarım diye farkında olmadan
Sonra boş kalınca ellerin
Avuçların içine alıp başını
Ağladınmı geceler boyu

Belki sen ağlamasınıda bilmezsin
iki damla yaş değildir ağlamak
Önce düşünmek sonra düşlemek
Hayal etmek anıları yaşamak
Büyük bir özlem
Oküçük resmine sarılmak
işte budur ağlamak
yalnızlığı yeniden yaşamak.