Yalnızlık Düş/kün/ü
aşk..
ben aşkta hiç nüfus sahibi olamadım..
yalnızlık..
ümitsiz, uzun gecelerde
düzensiz uykularımın yegane refakatçisi
düştüm ellerine..
bazen yalnızlık alfabesinde bir sessiz harfim
dilim làl, gözlerim karanlık..
bazen küçük, şımarık çocuğuyum
dudaklarım bükük,
dudaklarım çırpınırken
yüreğim kırık..
ruhunu kaybetmiş bir gölge gibi
korkunç karanlığında aradım kendimi..
ah yalnızlık;
yağmalama anılarımın sin'ini..!
şimdi solumda sonsuz bir uçurum;
kenarında yürüyorum
ütopik düşlerimi düşlerken..
ten'im ölüm kokuyor..
bu kehanetli bir korku
durdum
bekledim
ve içtim yalnızlığın ruhunu..
ruhum artık ılık bir nefese muhtaç
şimdi solumda sonsuz bir uçurum; kenarında yürüyorum ütopik düşlerimi düşlerken..
ten'im ölüm kokuyor..
bu kehanetli bir korku durdum bekledim ve içtim yalnızlığın ruhunu..
ruhum artık ılık bir nefese muhtaç
tebriklerimi sunuyorum, güzel şiirdi...👍👍👍
bazen yalnızlık alfabesinde bir sessiz harfim dilim lı l, gözlerim karanlık.. bazen küçük, şımarık çocuğuyum dudaklarım bükük, dudaklarım çırpınırken
bir kelebeğin heyecanı
müteakibinde bir karıncanın çokluğundaki yalnızlığı
ve bir nefesin kesilmesi istenmeyen ardı arkası..
sıcak bir tenin hıçkırığı aslında..
güzel bir şiir idi, tebrik ve teşekkürler..
ruhum artık ılık bir nefese muhtaç
ben buna yalnızlıkta son perde derim ne güzel demişsiniz muhtaç! allah kimseyi muhtaçlığa düşürmesin yürekten tebrikler 👍👍👍👍