Yalnızlık Kadar Yalnız

Burada ay kırıkları var... Eylemin kalem kırıp düştüğü ötelenmiş şiirlerinde -Muhtevası kalbimiz- Ah! Nasılda susuyor Yadigâr bırakıldığında...

Oysaki kapatmis gönlünü ödünc asklara.. Kirmis kalemini lal olmus asklara, Tanri bulutlarin arkasina gizlenmis, Sel vermis sir vermemis yarinlara. (Atdim yine 😊)

''Dili çok net ve ritmi sırıtmıyor Melodisini duyar gibiyim... Bu şiir beni büyütebilir...''

__Her bulut yalnız doğar.

Oysa gökyüzü o kadar kalabalıktır ki Tıpkı sevenlerin kalbi gibi... Her gidiş yarım bir öpüş // eksik imla ağrısı/sızısı

Yakalamışken tadını çıkar derim şiiri yaşa :) ohh özgürlük 😎 😎

cool olmanın en voltalı hali... hep favorisin :) betimledim kendimi şiire

Ben öyle yapamıyorum sevgimi anlatırken kitabeleştirmeyi felan. Sevmişsem sevmişimdir. Bu şiir gibi... Mesela okursunuz birden bir yere gelir kalakalırsınız, çeker içine kaldığınız o yer. Böyledir mesela tanımı bende sevmenin. Yorumsa bunu söylemek yorarım şiiri. Değilse adının da önemi yok söylediğime ne dendiğinin de. Mesela ben burdayım:

" Sen dönüyorsun ışığın kırbacında Yarım bırakılmış öpüş gibi -Çekildin en ağrıyan yanıma- "

Kendini bulmaktır herhangi bir şeyde biraz da. Mesela bunca kelime kalabalıklığı yaptım anlatmaya çalıştığım tek bir ifade: şiiri sevdim.)))

harika bir şiir

yüreğine kalemine sağlık canım abim

👍👍👍👍👍👍👍👍👍

sövsende gitmez biryere yanlızlık okadar sadıktır...

tebrikler.