Yalnızlık Kadar Yalnız
Benzeşlerimi görüyorum
Uçurtmaya renk biriktiren bakışlarında
Daha çok seferi kanat çırpışında
Ak güvercin gibi sakalları seyrelmiş
Yıldız ısırığı saçlarıyla
Yeni doğmuş taylar gibi dolaşıyorlar rüzgârda
/ ... /
Ağlak vaktinde...
Karaltıyı serer gökyüzü
Rüzgâr yırtığı bulut teyeller geceyi
Gün teğet geçer esaretinde
-Yalnızlık gitmez bir yere-
Öfkeyi örseler sonsuz melodi
Aşk ile tenhaya çekmiş yürekler söylemekte:
-başka bir zamanı özlersin sende-
Biriken yaşlarda görürsün bencilliğimi
Bir başınalığın çoğalan gözlerinde...
Sesimde hıçkıran yara
Bıraktı sancısını
Sarnıcında kurur son damla
Sen dönüyorsun ışığın kırbacında
Yarım bırakılmış öpüş gibi
-Çekildin en ağrıyan yanıma-
Burada ay kırıkları var...
Eylemin kalem kırıp düştüğü ötelenmiş şiirlerinde
-Muhtevası kalbimiz-
Ah!
Nasılda susuyor
Yadigâr bırakıldığında...
Bir gün sen de...
Bir gün bende...
Bu güzel şiiri okuyana kadar yalnızlığın yalnız olduğunu hiç düşünmemiştim...
canım kardeşim...yine yüreğini konuşturmuşsun....
baştan sona muhteşemdi..👍
tebrik ederim Bulut....👑👑👑👑👑
sevgiyle