Yamalı Hayat

Yenilgileri sevemedim hiç
İsyankâr yanım ağır bastı hep
Gitmeleri de sevemedim hiç
Günaşırı karanlık tüneller hep

Ama bir gün bakacaksın
Ben yokum
Küllerini toplamış doludizgin gidiyorum

Sokaklar ıssız ve sessizdir artık
Yağmur bizsizliğe yağar
Sahipsiz kalır kahkaha kuşları
Gözlerin gibi,
Sözlerin gibi

Şarkılar susar
Şiirlere acı bulaşır
Güneş bile ısıtamaz içini
Eylül yitirir kimliğini
Yapraklarını döker hazan bahçelerine
Çaresiz....

Oysa biz şiir sağardık düşlerimizden
İki çakıl taşıydık
Çöllerde serap, keramettik biz

Bölüşürdük saatleri
Dilimizde yemlerdik sözcükleri
Rüyalarda buluşurduk
Sen akşamdın ben sabah
Gündoğumu, gün batımıydık biz

Hayatın piyangosuyduk kampanalar çaldıran
Köktük, sarmaldık dal budak salan
Türküsüydük ceylan gezen dağların
Zeytin ağacıydık yaprağını hiç dökmeyen

Yoksa yoksa
Yaması mıydık hayatın

Sahi
Biz hiç biz olduk mu?