Yanağımda Bir Çift Tebessüm

Sabah mahmurluğuyla
Göz kapağımı açışımda ki
Hayalinle başlar gün!

Yataktan doğrulduğum an
Resmine çarpar gözüm
Tebessüm ederim
Benden habersiz oluşunun gizemiyle
Daha bir mayhoş olur yüreğim!


Pencereyi açmamla nefesin içime dolar
Güneş ufuktan doğmuş
Sol yanımda parıldar
Yatağımı toparlayıp
Sabah egzersizleriyle
Resmine bakar
Tebessümü eksik etmem!


Sen belki de
Denizlere dalmadan
Yediğim son vurgunsun
Tutkum,
Yüreğimde ki son Nemrut ateşi!


Kahvaltıya oturduğumda
Çayı yudumlarken bile
Su katmadığım halde yanmıyor
Artık damağım
Çünkü seni her düşünüşümde
Öyle içten yanmaktayım ki
Yakmıyor hiçbir şey sen kadar
Anladım!


Aynanın karşısında traş olurken bile
Belleğimden çıkmıyor bir an olsun adın
Üstümü giyip çıkıyorum sokağa
Eylül esintisi vuruyor yüzüme
Makyaj gibi örtmeye çalışıyor sensizliğimi
Ama nafile!

Ben artık çocuk değilim
Kapatamıyor hiçbir şey gerçekleri
Süzemiyorum yalın sensizliği!

Bir hiç uğruna
Geçiyorken bir başkasıyla günlerin
Diken üstünde yaşayışımın
Her gün yüreğimi kanatışıyla
Esir haldeyim!

Tehir ettiğim duygularımın
Beni içine çekişlerinde ki
Aldanışlarım
Geçmiyor gerçeklerin önüne!

Törpüleyemiyorum işte
En büyük gerçeği
Sana sevgimi engelleyemiyorum
Anla artık beni..


27*09*09

12:20