Yangın Yeri
kanadının biri tamamen yanmış,
iki pençesinin arasında beyaz kalan bir kaç tüyüyle,
gagasındaki haberi ulaştıramadan adresine
haber oldu bir güvercin bu sabah...
kış kapıda..
son hızıyla çalışırken karınca;
sırtındaki ekmek kırıntısıyla, nasıl olduğunu anlayamadan
karışmıştı yangına...
gün doğumunda güneşin saklandığı ağaçlarım yok artık
çiçekliköyümün çiçekleri de...
hangi vicdansız, ruhsuz ademoğluysan sen eğer !
öldürdüğün hayvanların külleri karıştı belki toprağa ama ; !!
Amaaaa senin yatacak yerin yok öbür tarafta !!
Bilesiiiiin !!
senin gibilerin soluduğu havayı temizleyen ağaçlarım can veriyorsa şu an !!
İzmirimin kalbi titriyor, manisam kan kaybediyorsa!!
hepsinin son nefesinde,
SEN O DUMANIN ALTINDA,BİNLERCE YILDA BİNLERCE YIL HAYAT VERMEK İÇİN DİKİLEN HER
AĞACIMIN KÜLLERİ ALTINDA !
can veresin inşallah !!!!
Karşı tepede bir kiraz ağacı vardı, yanakları al al.. Gün doğumunda rüzgara bırakırdık sevdamızı, yapraklarımız kavuşurdu dere yatağında.. Şimdi onu orda yakıyorlar, yüreğimizde sevda yangını yetmezmiş gibi, beni de burda.. Umarım vazgeçerler canımızı yakmaktan... Yüreğine sağlık ... 🙂
değerin değerini bilsek değersize yüzvermezdik ahhh bir değerin değerini bilsek bilsk te öğrete bilsek...