Yangınımdır Bu Şehir

resitallere uyumuş bakışlarında dilendim ben türküleri
susma hakkını gözetmeden
sazlar çalındı ben söyledim özlemimi
direnişlerine hayal edemeyen bir mahpus
yada kırılgan göz hummasına yatılı hasta şikayetindeyim
vurur alnımın damarında
şah damarımdan kan geçmez belki
kangren olmuş baharlarıma güz akar
ben her direngeme
ahmak gizlerim

tanısı belli olmayan hekimdir aşk yüreğimde
son menkibesini mezar başımda söyler sevgili

ardı arkası kesilmez ar damarından yoksun sözcükler
kelimelere sığmaz düşün beklentileri

tükürür yüzüme geçmiş
ve gelecekten medet beklemez gönlüm
ev viraneme şahit olmaz tek Allahın kulu
sözüm ona
komşu komşunun külüne muhtaçtır
kısır sözleri

her anım üşüme
güneş ısıtmaz buz bedenimi

yıkmak vardı bu şehri zafer naralarında
yada yakmak neron misali
yangınımdır bu şehir
havarımı duymaz hiç bir sokak
yalnızlığımı giyotine yatırdım
umursamaz bu viranelik ben çöreğen çocuğunu