Yapma Be Çocuk...

ve kırmızı ışık....
koyu,
kopkoyu siyah gözler yapıştı cama,
şimdi gözgözeyiz...
yalvaran bakışlar ...
yakışmamış o çocuk yüzüne.
ilk bu çarptı gözüme,
simsiyah kirlenmiş eller,
titreyen dizler...
yarı patlak bir pabuç
yapma be çocuk
....yapma.....




/böyle bakma /








ellerindeki soğuğun acısı
yüreğinde sanki
hadi be abla
hadi !
der gibi..
neye üzüldüğümün sırası bile
değil belli....







/çok soğuk hava/







o ifade,
aklımdan gitmedi
çocuk burnunu çekti,
yağmura bile aldırış etmedi..
.....üşümüyormuş gibi.......
ya da
yok
yok üşüyordu...
da,
ıslanmıyordu sanki ?
melekler mi kanat gerdi ?
hadi be canım ablam,
hadi der gibi ......








/içime offflar dar geldi/








camdan uzattım istediğini
aniden ifadesi değişti
gözlerindeki çakmak alevlendi...
sağol be abla
sağol der gibi....
oturduğum koltukta küçücüktüm sanki,
aracın sıcağından bile utandım ,
.....iyi mi?....








/acaba ne alcaktı? ..istediği bişeyi mi ?/








yeşil ışık yanarken,
son kez baktım..
sıkmıştı avucundakileri,
sanki azıcık ısınmış gibi....
tekrar gözgözeyiz
hafifiçe gülümsedi
onun gibi kaç çocuk vardı değil mi?
duyun beni
görün beni der gibi......






/küçücük ama kederli .../









24-2-09
güneşli ışıklar.....