Yaprağın Kaderi....
Sonbahardan düşen özlemle
Savruklar yerde
Renkleri sarı yanık
Yaprağın kaderidir bitimsiz hüzün...
Köküne sarılmak ister
Gün ışığında
Yeşillenmek ister sonrasında
Yağmurda çiğlerdir yaprağın kaderi...
Gülden süzülür bazen
Solgun pembe
Düşer ehli rüzgâr deminde
Yaprağın kaderidir sararmak...
Papatyaların dilinden medet
Beklenir bazen
Tek tek savrulur anlık
Beyazları kirlenir kaderidir yaprağın...
Diken sarmış gülleri
Desteler kan revan
Kaderidir güllerin dikenle yoldaş...
Güneş sırt dönmüş
Yüz vermez
Şavkı düşmez sarmaya
Nazik bedeni devriktir
Kaderidir gölgeler acımaz yaprağa...
O kadar güzel bir şiir ki.. Ne yazacağımı bile bilemedim..Songül Hanım her zaman olduğu gibi kalemini konuşturmuş.. Yüreğinize sağlık👍👍👍👍
Güneş sırt dönmüş Yüz vermez Şavkı düşmez sarmaya Nazik bedeni devriktir Kaderidir gölgeler acımaz yaprağa
yüreğinize kaleminize sağlık yüreği yüreklere koyarak hayatı bir ders olarak anlatmışsınız sonuçta insanlar ve bitkiler bir canlı hayat yaşam aynı herkesin bir zamanı var sizin zamanınız bu şiiri yazmak olmuş ve ben saygıyla eğiliyorum yüreğinize sağlık
yaprağınkine benziyor sanki kaderimiz... yaprağa benzemekmi, duygusallıkmı kederimiz? ilhâmınız dâim olsun, sevgiyle kalın!
Diken sarmış gülleri Desteler kan revan Kaderidir güllerin dikenle yoldaş...
Güneş sırt dönmüş Yüz vermez Şavkı düşmez sarmaya Nazik bedeni devriktir Kaderidir gölgeler acımaz yaprağa... Gülün dikensiz yaşaması doğadışı.Ama ,dikenler.Sorun bakalım dikenleri olumlu bulan var mı?"Dikenlerini batırma bana""gül dikensiz olmaz"...v.s Dikensiz gül bahçesi dileğiyle,saygılar.😙😙😙😙👍
Şiirinizi okurken, daha önceden yazmış olduğum ancak bu sitede yayınlamadığım bir şiirim geldi aklıma.. İsmi, SEN GELİRSİN AKLIMA.. yaprakların hüzünlü sonu her zaman aynı değildir, bizlere de bağlıdır.. Okuyunca hak vereceksiniz...
Yerde kurumuş bir yaprak görsem, Sen gelirsin aklıma... Ne atlarım üzerinden, ne de basarım, Elime alır, ekmek misali öper, alnıma koyarım.
Nerede sevgi üzerine yazılmış bir şiire rastlasam, Sen gelirsin aklıma... Ne görmezden gelirim, ne de okumadan geçerim, Elime alır, kutsal kitap misali bağrıma basarım.
Ne zaman suretini hayal etsem O an, içimi kor kaplar Köz olur bedenim, Har misali yanar... yanar...yanarım...
VECDİ MURAT SOYDAN