Yar / Serden Geçmiyor Sızın..

Serden geçmiyor sızın
Gönül seni bitiremeyince
Hani bataklığa düşerde
Kurtulmak için çırpınırsın
Bende bu vakit
O haleti ruhiye deyim
Ansızın!
Nedense sevgilerde
Uslanmazım!
Açtığın yara ise
Sızlıyor
Sızım sızım!

Düşüncesizce
Düşüverdi yüreğim sana
Hesap etmedim olup bitecekleri
Oluruna bıraktım
Bile bile çarçabuk biteceğini
Yine de yaşamak istedim
Kaçmadım!
Mangal gibi yürek var bende derken
Sen ise acınılası durumdaydın
Anlayamadın, hissedemedin, duymadın
Acizden daha aciz bir vaziyette
Kaçmayla hiç bir şeyi halledemedin
Katlanabilirim diyemedin!
Kısacası yüreğini ortaya koyup
Sevemedim!

Sanma ki ben kendimi kandırdım
Sanma ki sana aldandım
Geceler boyu sanma ben sana yandım
Gözyaşımı akıtırken
Sevginin en saf halinde
Gecelerin karanlığına sığındım
Ben yalnızca kendime yandım

Değer miydi diye sorarım kendime günlerdir
Elbette değer sevgi boş verilecek bir kavram
Hiç değildir
Senin gibilere nasip olmadıysa
Elimden bir şey gelmez
Bil!

Senin gibi korkaklar adım atmaktan aciz
Sevdaya!
Gönül gözünü açmaktan korkarken
Ben kaç saf atladım sevgide
Yaşayan bilir!

Sen kendini hiç zorlama
Bu kapasite meselesi değil
Nasip kısmet işi
Boş yere sen kendini yorma
Sakın ola yıpranma
Her ne olursa olsun
Kıyamam ben sana!