Yarım Bırakıyorum...

Gecenin bir saati gelen mesajda irkilir yüreğim..
Senden gelebilecek ihtimaliyle...
Irmaklar gibi coşarım..
Hiç soğurmu acaba seni anarken bedenim,
Hiç kaybedermiyim içimdeki heyecanı,
Sanmıyorum..


Cümlelere senden bir parça girince,
Takılıp kalıyorum..
Düğümleniyor heceler..
Mesela yarım bırakıyorum seni anlatmayı.
Çünkü biliyorumki: hangi kelimeyi kullansam
Anlatamayacağım içimdeki seni..
Hiç bir lugat yazmazki hissettiklerimi,
Biliyorum...



Peki bu delice korkuya ne demeli?
Seni kaybetmek korkusu aklıma düşünce
Titretiyor tüm bedenimi..
Küçük küçük iğneler saplanıyor ciğerimin orta yerine..
Ya bu korkuya ne demeli...
Kaybetmek endişhesi baskın olurmu her seferinde sevgiye..
Ya gidersen..
Ya biterse...
İşte tüm bunlar aklıma gelince;
Yarım bırakıyorum herşeyi...
Bu yazı gibi:
Yarım bırakıyorum....