Yarı/m/n Kaldım

kayıp bir ömür bilir misin evlat
sigaranın ucunda yaktın mı
giden dostlarını yadını
birer birer eksildiler
canım cananım da karıştı onlara
en kötüsü de bu ya
yalnızlık büyük meşakkat
arkada ben ve sigaram
hep yarı/m/n kaldım

sanki hayat kayıplarını ellerime
mor beneklerle damgaladı
bak bunlar
uzun soluklu bir hayatın yaşanmışlığı
taşı su diye sıktığım zamanlar
benden ne kadar uzak
meğer bizim suyumuzu sıkarmış ya hayat
yaşlanınca anlıyor insan evlat

bir kibrit yakmak istesem
titreyen eller bırakmaz

ah evlat
nasıl da perişan çocukkken şen kahhkahalar yükselen
alileri ahmetleri olan şu sokak
harap bağlar bahçeler onlardan yadigar
yıkımına yağmur dileyen duvar gibi
gamından neminden biz de çöktük
evlat

gök ahlarımdan kir tuttu küle bulanarak
mavisi kalmadı eskiler kadar
hoş mavi de olsa görmez ya pus atan gözler
bu ihtiyarlık bedende ne zor hal
elimde şu tespihten çektiğim sabırca
yaşadığım gün var,
dedim ya ihtiyarlık zor hal
evlat

yokuşa vurunca
soluğumu ciğer dibinden alıyorum
zorladıkça zorluyor her sefer
her gelen gün bir sonrakinden beter
yorulduk evlat yorgun ayaklar
yıllar su gibi aktı üzerimden
kalmadı kapıda ekmek alacak bir uşak
hepsi gittiler
yaşayıp ben gibi olmaya
evlat

eyledim ya yolundan seni
kusura kalma
bizim lafları pula sayan yok eskisi kadar
dinledin beni Allah razı olsun.
dil düğümlerimi azıcıkta olsa araladın ya
sağ ol evlat


02mart10

Bir fotoğrafa şiir yazmak forumundan
Hasan Amcama...