Yaşam Dediğimiz Şey Aldığımız Bir Nefes
Kırık dökük anılar içimde bir burukluk
Sis çökmüş pencereme havada bir pusluluk
Yağmur yağdım yağası bulutta bir yoğunluk
Çevreme bakıyorum herkeste bir durgunluk
Bu nasıl bir dünya ki çekilmez oldu hayat
Gülen bakışlar nerde, dilde tatlı muhabbet
Doğru insan kaldı mı hani nerde şahadet
Yalanlar ihanetler bırakmıyor saadet
Herkes başka biçimde, medet Allah'ım medet
Bu nasıl bir sahtelik çekilmez oldu hayat
Nerede o sevdalar, tapılası o aşklar
Leyla ile Mecnunlar, Kerem ile Aslılar
Şimdi onlar gibi mi, yaşanası tüm aşklar
Az da olsa kaldı mı, onlardan kırıntılar
Bu nasıl bir sanallık çekilmez oldu hayat
Yaşam dediğimiz şey aldığımız bir nefes
Solumaksa hayatı zaten soluyor herkes
Soruldu mu doğmadan bize ulaştı mı ses
Çaresiz kabullendik soluyoruz tıknefes
Bu nasıl bir yaşamsa çekilmez oldu hayat
Dünya denen şu âlem yalan dolu bir ahval
Masalsı bir dünyada hepimiz birer hayal
Kimi kandırıyoruz kimedir bu arzuhal
Yaşam diye sunulan yüklenilmiş bir vebal
Bu nasıl bir vebalse çekilmez oldu hayat
_Kardelen_
Sevgili Serap Hanım'cığım;
Var var her şey var da ...Gün ortasında mum ışığınla ramanız gerek birazcık!Ya da; ...
Belki de, çoktan kopmuştur kıyamet. Ve/veya gerçek kıyamettir, Kopmuş bir kıyametin ardından beklemek, Kıyameti. Sonu olmayana tutulmak. Yerin olmadığı yerlerde intihar aptalcadır. Yersizdir. Hayat denen budur belki.
Biliyor musun, ben çöktüm. Yavaş ve acılı oldu. Acı sonradan eklenmiş gibi oldu. Tuzu, pişirildikten sonra atılan pilav gibi oldu. Lanet. Et gibi oldu, pişmemiş. Bayat gibi oldu. Alakasız. Etin tadını hangi günde belirlemiş bilmem tanrı. Ama tatsız oldu. Kütür biber gibi göründü, ama tatsız oldu acı. Alakasız.
İçime alamam. İçime alamam, isteme bunu. İstek yersiz değil, yersiz olan içim. Demiş miydim, çöktüm ben. İçine kapanık bir aciz hayvan neslinin İçine çökmüş bir bireyiyim ben. Ben kütleçekim merkeziyim. O kadar. Gece üstüme doğsa, gözüm kamaşır. O kadar karanlık. Bilmem tanrı. Bahsetmedim galiba, ben içime çöktüm. Kalacak yerim yok. Dışıma taşmam bundan. Alacak hacmim yok. Belki müteahhit hatası. İçime alamam seni. Belki malzemeden çalınmış. Ya dağılmamı engellemeye var mısın? Dışımda kal, dışımı saracaksan. Bunda
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Dünya denen şu âlem yalan dolu bir ahval Masalsı bir dünyada hepimiz birer hayal Kimi kandırıyoruz kimedir bu arzuhal Yaşam diye sunulan yüklenilmiş bir vebal Bu nasıl bir vebalse çekilmez oldu hayat
ŞİİRE VE ŞAİREME TEBRİKLER.KALEMİNE ZEVAL GELMESİN,SEVGİLER.
..birikmişte,alacasıyla örmüş duyguları yıllar..katlanılır mı..elbette hak ediyor dizelerde sitemleri istediğimiz olamayanlar,yaşananlar kopyası olacak korkusunda yaşanılıcakların..bunları anlamaya çalıştım güzel şiirde..teşekkürler serap hanım...'hayat, herşeye rağmen'..demek geldi içimden...