Yaşama Neresinden Tutunursan Orasından Sancıyor Sanrıların
//yaşama neresinden tutunursan
orasından sancıyor sanrıların//
farketmiyor...
çıkışın olmadığı bir an'da
aslında hiç varolmadığını anlayınca...
ve sen
hiç tanımıyorum seni
adını bile bilmiyorum hatta
yazdıkların ben kokuyor
soluyorum her fırsatta
sen misin sanal
yanımdakiler mi gerçek
ben miyim gerçekçe...
katilden acımasız
hırsızdan arsız
fahişeden asılsız
olduğum zamanlarım var
çocuktan dürüst
anneden şefkatli
rahibeden edepli olduğum zamanlar da
insanım ben...
insanız...
düşünüyorsan karışacaksın
karışıyorsan bulanacaksın çoğu zaman
aşk çalınca kapını netleşeceksin bir süre
çarpıp çıktığında da
bilirsin işte...
cahilinden kültürlüsüne
değişmez bu hikaye
nihayetinde
vazgeçersin sorulardan
cevaplar ezberindedir
devam edersin
etmelisin
kimbilir
belki birgün olur bir mucize
yaşam ne ki halüsinasyondan öte
üzülme...
( Yaşama neresinden tutunursan sancıyor )
Yaşam bu kadar çetin değildir; ki sancı kapıda beklesin. Vardır mutlaka tutulucak, gül kokan dallları dikensiz. Biz değilmiydik biraz da, tutunacak ipleri koparan. Bakış açısı örmez mi bazen de sanrıların ağlarını.
Ağır cümlelerdi, üzen ve düşündüren sözcüklerdi.
Ama akıcı ve anlamlıydı anlayana..şairim..
Saygılar..
Her gerçek,hayal ürünüdür..Öylebilinir...Sanal,selamsız geçtiğimiz onca gerçekten daha gerçektir belki sanal sandıklarımız. Asıl büyük sanal insanın ta kendisi olurken...
Harikaydı Hocam.Yürekten kutladım.Selam,saygı...
Gözlerimizin uzaklara uzanan upuzun kumsallarına bir aşkın yağmuru düşer, kıyılarımızdan dalga çekilince. Her tutunuş kendimizedir aslında, gökyüzünün sabrını sınarız kimi coşkular, kimi de aldanışlarla. Çırpınır içimizde dalgalar ve durmaksızın kendi içine damlar bir ömür boyu yağan yağmurlar... Kutladım...
yaşam ne ki halüsinasyondan öte
üzülme...
tatlı bir sitemdi
güzeldi
kutlu/yorum👧👍
hiç tanımıyorum seni adını bile bilmiyorum hatta yazdıkların ben kokuyor
her zamanki gibi metafizik sanal gibi görünse de gerçeğin ta kendisi emeğinize sağlık