Yaşamaya Dâir

Meteliğe kurşun atan
Yorgun savaşçısıdır fukaralığın

Ekmek kavgası çok çetin sürer
Arka sokaklarında şaşanın

Bakkallar mahallenin
En stratejik noktasındadır
Fakirin cephesinde

Arbedeler yaşanır her maaş mevsiminde!

Bir çatışma geçer arasında
Kaşıkla verip kepçeyle alanlarla
Elini cebine attığında bacağını hissedenlerin

Göçmen kuşların göç vaktidir!
Cebinde durmaz alın terin

Fukaralık sinsi bir yılan gibidir
Kapının eşiğinde

Kimseciklerin ninnisi duyulmaz böyle vakitler
Ateşten beşiğinde

Ebedi uykuya dalmak için
Sabırsızlananların!

Saat denilen kelepçeyi bileğinden çıkarıp
Yeni güne Horoz'un ötüşüyle uyandığında

Kümesten aldığın yumurtayı pişirip
Fırından çıkardığın ekmeği bandığında

Ellerinle sağdığın sütü yudumladığında!

Toprağın koynunda emeğini tırpanlayıp
Filizlenen yüreğini hasat edip topladığında

Karmaşık Kentlerden uzaklarda
Ellerinin nasırıyla onurlanan huzurun yorumuyla
Bir çift sözün olacak dünyaya

''Çok şükür!''

Muhtemelen bu da son sözlerin olacak
Yaşamaya dair...